Z  Bożą pomocą wszystko jest możliwe!

9. października 2017 roku na spotkaniu (zorganizowanym przez parę diecezjalną), którego tematem była organizacja rekolekcji w roku formacyjnym 2017/2018, moderator diecezjalny zwrócił się do nas z propozycją zorganizowania  Oazy Rodzin I stopnia. Staramy się nie odmawiać, gdy ktoś prosi nas o posługę. Przyjęliśmy wyzwanie, chociaż uważaliśmy, że może być to zbyt odważna decyzja, szczególnie ze względu na stan zdrowia mojego męża.

Dziś z całą pewnością możemy potwierdzić słuszność SŁOWA: „lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia”. (Iz 40,31)

Przygotowania rozpoczęliśmy już od października. Szczególnie Józek bardzo szczegółowo zapoznawał się z programem OR I st.; rozpoczęły się poszukiwania miejsca na rekolekcje (okazało się, że to wcale nie taka prosta sprawa), ale z Bożą pomocą, wszystko jest możliwe. Pierwsi pomocną dłoń podali nam Agnieszka i Wojciech – udostępnili wiele materiałów niezbędnych do prowadzenia rekolekcji.

W styczniu 2018 r. Pan Bóg postanowił nas wypróbować, spadło na nas trudne doświadczenie – Józek znalazł się w szpitalu i stan jego zdrowia był bardzo mocno zagrożony. Ja jednak miałam ciągle nadzieję, że skoro Pan Bóg postawił przed nami tak ważne zadanie, to nas nie opuści; nie możemy upadać na duchu, wszystko w Jego mocy! Miałam krótką chwilę załamania, ale dzięki naszej koleżance Jadzi (ze wspólnoty DK), bardzo szybko się podniosłam i oddałam wszystko Panu.  CHWAŁA   PANU  ZA   WSPÓLNOTĘ!!!

Udało się! Bóg wszystko może!  Znalazło się miejsce (piękne!) i Oazę Rodzin I stopnia mogliśmy przeżywać od 29.06 do 14.07. 2018r. w Międzybrodziu Bialskim   wraz z 16 małżeństwami z różnych diecezji: łomżyńskiej – 11 par małżeńskich, warszawskiej – 2 pary, gliwickiej – 2 pary i jedno małżeństwo z diec. bielsko-żywieckiej. Mieliśmy 31 dzieci  w różnym wieku, najmłodsza Lenka – 3 miesiące.

Małżonkowie, pracując w trzech kręgach, biorąc udział w konferencjach prowadzonych przez diecezjalne diakonie a także przez zaproszonych gości (diak. życia z diec. bielsko-żywieckiej i krajowego duszpasterza KWC ks. Wojciecha Ignasiaka) oraz uczestnicząc w codziennej Eucharystii, szkole życia, modlitwy i śpiewu, mieli możliwość pogłębiania swojej wiary, jedności małżeńskiej i świadomości, czym jest wspólnota Domowego Kościoła.

Ale to znów nie nasza zasługa! Aby udane były rekolekcje, na to pracuje wiele osób – WSPÓLNOTA!: kapłani-moderatorzy, diakonia muzyczna, diakonia wychowawcza. Z całego serca dziękujemy parze diecezjalnej Agnieszce i Jackowi Wróblewskim za okazaną nam troskę i wsparcie oraz budowanie w nas poczucia bezpieczeństwa zarówno podczas przygotowań do rekolekcji, jak i w czasie ich trwania. Bardzo dziękujemy naszym moderatorom – księżom Dariuszowi i Markowi, diakonowi Mariuszowi, wspaniałej diakonii muzycznej – Ani i Tomkowi oraz równie wspaniałej diakonii wychowawczej – małżonkom Małgosi i Łukaszowi oraz Basi i Marysi. Bez Was KOCHANI nie byłoby rekolekcji. Oczywiście najważniejsi byli małżonkowie, którzy nam wszystkim zaufali i postanowili właśnie z nami przeżyć Oazę Rodzin I stopnia i to Wam Kochani dziękujemy najgoręcej, bo bez Was tym bardziej rekolekcji by nie było!

Szczególne podziękowania składamy Panu Bogu, że pozwolił nam doświadczyć trudu organizacji rekolekcji, ale jednocześnie, że pokazał  nam, iż to nie od nas zależy pomyślność jakichkolwiek działań  w naszym życiu.  My mamy Mu tylko zaufać, a On się resztą zajmie: da zdrowie, siłę, postawi właściwych ludzi na naszej drodze.

Zachęcamy wszystkich, nie odmawiajcie posług, nie bójcie się podejmować żadnych wyzwań. Jeśli pochodzą one od Pana, to wystarczy tylko JEMU zaufać.

CHWAŁA   PANU  JEZUSOWI  !!!

Krysia i Józek

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł